Z głębokim smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Pani Profesor Jadwigi Muszyńskiej.

Bardzo oddana swoim przyjaciołom, współpracownikom i studentom. Pomocna, życzliwa, otwarta na dyskusję.  Szanująca ludzi. Inspirowała i wspierała nas w różnych okolicznościach życiowych, szczerze się o wszystkich troszczyła.  A co najważniejsze, zawsze niezachwianie w nas wierzyła, dzieląc się z nami swoją siłą i doświadczeniem.

Pani Profesor  Jadwiga Muszyńska z Uniwersytetem  Jana Kochanowskiego związana była przez wszystkie lata swej kariery zawodowej. Absolwentka Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Powstańców Śląskich w Opolu (obecnie Uniwersytet Opolski), od października 1970 r. współorganizowała Zakład Historii nowo powstałej Wyższej Szkoły Nauczycielskiej w Kielcach. Przewodził mu wówczas doc. dr hab. Zenon Guldon, z którym związała swe dalsze naukowe losy w Instytucie Historii WSP, następnie Akademii Świętokrzyskiej i wreszcie Uniwersytetu. Nie można jednak w tym miejscu nie wspomnieć wówczas docenta, a od 1978 r. profesora Wacława Urbana, stale życzliwie zainteresowanego  Jej postępami naukowymi. W słuszności wyboru przedrozbiorowej historii społeczno- gospodarczej utwierdził  Jadwigę Muszyńską staż naukowy odbyty pod kierunkiem prof. dra hab. Andrzeja Wyczańskiego w Instytucie Historii Polskiej Akademii Nauk im. T. Manteuffla.

Pani Profesor była członkiem Kieleckiego Towarzystwa Naukowego od marca 1987 roku.

Profesor Muszyńska zawsze chętnie angażowała się w życie uczelni, m.in. jako kierownik Zakładu Historii XVI-XVIII wieku w latach 2004-2005 oraz 2008-2014, wicedyrektor Instytutu Historii (1988-1989 oraz 1999-2002) i jego dyrektor w latach 2005-2008. Przez kolejne cztery lata była dziekanem Wydziału Humanistycznego U JK. Kieleckie środowisko historyczne reprezentowała, m.in. przewodnicząc pracom Komitetu Okręgowego Olimpiady Historycznej w Kielcach oraz jako członek Komitetu Nauk Historycznych PAN.

Zainteresowania naukowe Profesor  Jadwigi Muszyńskiej to przede wszystkim staropolskie dzieje gospodarcze oraz wczesnonowożytna historia polskich Żydów. Świadectwem tych zainteresowań są przede wszystkim, wymienione w załączonej tu bibliografii, monografie poświęcone gospodarce starostwa sandomierskiego w latach 1510-1663, gospodarce dworskiej w dobrach biskupów krakowskich w połowie XVII wieku oraz osiemnastowiecznemu miejskiemu osadnictwu Żydów w województwach lubelskim i sandomierskim.